Herb Gminy Ostrówek

Szlak kapliczek i zabytki z terenu Gminy

Kamienowola

  1. Kapliczka na posesji Tadeusza Karczmarza
  2. Kapliczka na posesji Stanisława Cieniucha
  3. Kapliczka na posesji Henryka Praczyka
  4. Krzyż na posesji Antoniego Skubisza
  5. Krzyż na posesji Romana Brzozowskiego
  6. Krzyż k. Kostrzewów
  7. Krzyż na posesji Stefana Brejta

Kapliczka na posesji Tadeusza Karczmarza

Prawdopodobnie jest to najstarsza kapliczka w Kamienowoli, uwzględniona w „Katalogu zabytków sztuki w Polsce z II poł. XIX w.”. Datą prawdopodobnego powstania jest 1881 r., który to rok wyryty jest w drewnianym wnętrzu w lewej wnęce na drugiej kondygnacji (data obecnie zamalowana). Kapliczka wybudowana została przez Andrzeja Olka i prawdopodobnie jego zięcia Stanisława Abramka, jako wyraz ich głębokiej wiary chrześcijańskiej. Nie ma ona swojej nazwy lokalnej, jakkolwiek wcześniej mówiono o niej „kapliczka rozdrożna”, znajduje się ona, bowiem przy skrzyżowaniu drogi głównej, jaka jest szosa prowadząca z Lubartowa do Czemiernik i drogi prowadzącej z jednej strony do wsi Kamienowola, a z drugiej do miejscowości Ostrówek Wieś. Kapliczka ma kształt dwukondygnacyjnego słupa z pilastrami na narożach, murowana z cegły i otynkowana. W drugiej kondygnacji wnęki zamknięte są półkoliście. Daszek czterospadowy, obecnie blaszany. Na dachu, zwrócony frontem do strony wschodniej (nad prawa wnęką) znajduje się krzyż ale bez wizerunku Jezusa Chrystusa. Kapliczka ma trzech patronów: w lewej wnęce znajduje się figurka Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia, w środkowej wnęce figurka Matki Bożej Różańcowej, w prawej wnęce znajduje się postać Pana Jezusa w Ogrójcu. Wszystkie figurki są gipsowe, zakupione zostały w Częstochowie przez rodzinę Karczmarzów. Kapitalnego remontu kapliczki dokonano w 1962 lub 1963 roku, poza tym odmalowana była co najmniej dwa razy w roku. Następny generalny remont nastąpił w roku 1991 i 2007.


Kapliczka na posesji Stanisława Cieniucha

Kapliczka została zbudowana w 1981 r. Usytuowana jest po lewej stronie szosy prowadzącej do Antoniówki. Jest to budowla dwukondygnacyjna z trzema oknami, otynkowana tzw. barankiem, pomalowana na biało, dach i futryny okien w kolorze bordowym. Na szczycie kopertowego blaszanego dachu znajduje się krzyż. Figurka znajdująca się wewnątrz pochodzi z Częstochowy, jednakże zanim została zakupiona we wnętrzu znajdował się obrazek. Kapliczka jest wykorzystywana do obrzędu pożegnania zmarłego ze wsią, a podczas zwyczaju poświęcania pól stanowi jeden z ołtarzy.


Kapliczka na posesji Henryka Praczyka

Kapliczka powstała w 2002 r. z inicjatywy i ofiar wszystkich mieszkańców końca wsi. Mieszkańcy Kamienowoli chcieli mieć bliżej miejsce, przy którym mogliby odprawiać nabożeństwa majowe. Innym powodem umieszczenia jej w tym miejscu był koniec wioski, w którym dawniej stawiano kapliczki i krzyże. Kolejną przyczyną usytuowania w tym miejscu był prawdopodobnie istniejący naprzeciwko krzyż i „cmentarz”. W II poł. XIX w. Kamienowolę i inne okoliczne wioski nawiedzała epidemia cholery. Kamienowola należała wówczas do parafii Czemierniki znacznie oddalonej od wioski i aby nie rozprzestrzeniać zarazy bardzo prawdopodobnym wydaje się fakt grzebania zmarłych właśnie w tym miejscu, daleko poza wsią ( w drugiej połowie XX wieku często wykopywane tam były ludzkie kości).

Patronem kapliczki jest Matka Boska Niepokalanego Poczęcia. Figurka gipsowa została zakupiona przy Katedrze Lubelskiej, a wzorem była figurka z Olszy koło Zakopanego. Kapliczka jest wykonana z czerwonej cegły, kryta blachodachówką posiada dwuspadowy dach, jest ogrodzona płotkiem. Wizerunek Chrystusa ukrzyżowanego znajduje się bezpośrednio pod dachem nad oknem głównym z figurką.


Krzyż na posesji Antoniego Skubisza

Krzyż ufundowany przez Antoniego Skubisza w 1980r. Postawiony jako votum dziękczynne w 50 rocznicę zawarcia związków małżeńskich. Krzyż znajduje się w Kamienowoli II po prawej stronie drogi prowadzącej do Antoniówki, prawie na końcu wsi, idąc od szosy, jest ogólnie dostępny, gdyż jest w sposób widoczny wydzielony z posesji.

Jest to krzyż drewniany, obecnie pomalowany na brązowo. Na ramionach krzyża widnieje napis „Jezu ufam Tobie”, na trzonie krzyża „Jezu błogosław nam”. Napis wykonany jest białymi literami. Krzyż z figurką Pana Jezusa Ukrzyżowanego ma nad figurką daszek.

Od połowy wysokości ozdobiony jest wstążkami, otoczony drewnianym płotkiem z ozdobnymi sztachetami, ustrojony kwiatami.


Krzyż na posesji Romana Brzozowskiego

Krzyż ufundowała rodzina Dionizego Szczęcha z Ostrówka-Kolonii i Romana Brzozowskiego. Postawiono go jako podziękowanie za zdrowie i opiekę obu rodzin. Krzyż znajduje się w Kamienowoli, po lewej stronie drogi prowadzącej do Antoniówki. Wykonany jest z metalowych rurek, pomalowanych na kolor czarny. Nad wizerunkiem Chrystusa Ukrzyżowanego znajduje się półokrągły daszek. Wokół znajduje się drewniane ogrodzenie, podłoże jest wylane cementem. Krzyż został poświęcony przez ks. Stanisława Górę. Krzyż jest postawiony na miejscu, w którym znajdowała się kuźnia należąca do Józefa Barana. Według niektórych mieszkańców, po śmierci właściciela kuźni (kuźnię rozebrano), słychać było odgłosy uderzania kowadła, stąd przyczyna postawienia krzyża.


Krzyż k. Kostrzewów

Krzyż postawiony prawdopodobnie w I poł. XX w. przed II wojną światową na łąkach należących prawdopodobnie do rodziny Olków.

Jest to przykład krzyża rozgraniczającego dwie wsie Kamienowolę i Cegielnię. W pobliżu znajdowało się źródło wody i ścieżka wiodąca do Ostrówka-Kolonii. Prawdopodobnie postawiony przez Andrzeja Olka. Nazywany „krzyżem na rozgraniczeniu”, do niedawna obsadzony drzewami.

Początkowo był drewniany, prawdopodobnie w 1980 r. zmieniony na krzyż metalowy, pomalowany na biało. Nad wizerunkiem Jezusa Ukrzyżowanego znajduje się półkolisty daszek. Krzyż jest otoczony ażurowym płotkiem w kolorach żółtym i niebieskim, podłoże wylane cementem. Elementami dekoracyjnymi krzyża są kolorowe wstążeczki i sztuczne kwiaty. W 1996 r. został przeniesiony z łąki bliżej szosy.

W czasie II wojny światowej prawdopodobnie w jego pobliżu pochowano dwóch żołnierzy radzieckich, którzy zginęli od wybuchu granatu.


Krzyż na posesji Stefana Brejta

Krzyż postawiony prawdopodobnie na początku XX w., ale przed II wojną światową. Najbardziej prawdopodobną datą są lata 20-te.

Był to drewniany krzyż. Postawiony został przez Michała Wiącka i Ignacego Abramka, usytuowany wśród czterech kasztanów. Na krzyżu zrobionym z okrąglaków był wizerunek Pana Jezusa. W 1954 r. w miejsce spróchniałego starego krzyża postawiono nowy, tym razem żelazny. Znajduje się na postumencie malowanym na biało. Widoczny jest wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, wokół znajduje się drewniany płotek.