Mieści się w XIX-wiecznym dworku. Posiada ponad 2500 eksponatów z takich dziedzin jak: etnografia, historia, numizmatyka, archeologia oraz księgozbiór regionalny. Wśród eksponatów znajdują się zbiory z zakresu kultury ludowej powiatu lubartowskiego z przewagą zbiorów sztuki ludowej. Czynna jest również ekspozycja stała "Z dziejów Lubartowa".
Zespół pałacowo-parkowy, który obejmuje:
Zespół klasztorny o. Kapucynów, który obejmuje:
Kompleks został wzniesiony w połowie XVIII w. według projektu P. Fontany.
Murowany, dwuwieżowy kościół założony na planie centralnym wraz z wyposażeniem wnętrza w zabytki ruchome, dzwonnicą, bramką i ogrodzeniem cmentarza kościelnego, plebanią oraz drzewostanem w granicach cmentarza kościelnego, pochodzący z lat 1735-1738.
Założony w 1600 r., dwukrotnie powiększony, zamknięty w końcu XIX w. częściowo zniszczony w 1943 r. i po wojnie. Zachowało się wiele macew o wysokich walorach artystycznych (obecnie wmurowanych w pomnik).
Neoklasyczny dworek z I poł. XIX w. z dobudowanym piętrem w 1931 r. Gościł w nim w latach dzieciństwa i młodości Klemens Junosz Szaniawski, autor powieści o Lubartowie.